آلبرت کینگ نه تنها از گیتار افراد راست‌دست استفاده می‌کرد بلکه حتا جای سیم‌های ساز را نیز تغییر نمی‌داد. به این ترتیب تمامی تکنیک‌های نوازندگی وی به صورتی قرینه با سایر نوازندگان قرار می‌گرفت. این مسئله صدای گیتار آلبرت را کاملن منحصر به فرد ساخته بود. آلبرت کینگ گیتار محبوب خود را «لوسی» می‌نامید. البته او در طول مدت فعالیت حرفه‌ای خود، از سازهای مخصوص افراد چپ‌دست نیز استفاده می‌کرد اما آن‌چه که مهم است مهارت این نوازنده در تطبیق با موقعیتی متمایز با گیتارنوازی اکثر نوازندگان گیتارالکتریک است.
کینگ که در سال ۱۹۲۳ زاده شده بود، در مدت ۳ دهه فعالیت موسیقایی با هنرمندان بسیاری هم‌کاری کرد و شاگردان زیادی را نیز تربیت کرد. افرادی مانند «استیوی ری‌وان» که خود از برجسته‌ترین نوازندگان گیتارالکتریک موسیقی بلوز است از آلبرت تاثیر بسیاری پذیرفته‌اند. هم‌چنین «اریک کلپتون»، «جیمی هنریکس» و «گری مور» از جمله نوازندگان صاحب‌نامی هستند که از آلبرت الهام گرفته‌اند.
آلبرت کینگ خواننده و نوازنده‌ی موسیقی بلوز و زیرشاخه‌ی «بلوز راک» صدایی خش‌دار و قدرت‌مند داشت. وی هم‌چنین بسیار بزرگ‌جثه و دارای ۱۹۳ سانتی‌متر قد و ۱۱۸ کیلو وزن بود. این هنرمند در سال ۱۹۹۲ درگذشت. بعد از مرگ وی در حدود ۳۰ آلبوم از آثار کینگ و اجراهای زنده‌ی او در بازارهای موسیقی منتشر شده‌اند. اکثر کارهای آلبرت کینگ بارها توسط هنرمندان مشهور موسیقی، بازنوازی شده و ترانه‌ها و آهنگ‌های او نیز دوباره خوانده شده‌اند.
